Boek 36: De gindrinkers

Schrijver: Sagarika Ghose
Uitg. De Geus
Jaar van publicatie: 2004 (oorspronkelijke uitgave 2000)
Vertaling Ineke Westerweel (oorspronkelijke titel The Gin Drinkers)

De schrijfster studeerde geschiedenis aan het St. Stephen's College in Delhi en aan de universiteit van Oxford. Ze werkte als journaliste voor de Times of India en Outlook. Dit is haar eerste roman. Een ontmoeting met Dalit-intellectuelen, de kastelozen of onaanraakbaren, bracht haar op het idee om dit boek te schrijven.
Het boek is uitgegeven door De Geus, in samenwerking met de Novib en met de Belgische organisatie II.II.II, die met dit soort romans de betrokkenheid van mensen bij niet-westerse culturen willen vergroten en schrijvers uit die landen en culturen een podium willen bieden.

Bijna had ik het boek na enkele bladzijden weggelegd. Het was moeilijk lezen. De vele Bengalese zinnen die erin voorkomen staan wel vertaald achterin, maar al dat heen en weer geblader verveelt snel. Als je het niet doet begrijp je weer weinig van het verhaal. En je moet alle namen, die toch vreemd voorkomen, zien te onthouden.
Maar langzamerhand gaat het verhaal toch boeien en uiteindelijk heb ik het met veel interesse uitgelezen. Het voldoet ook daardoor prima aan de doelstelling van de Novib om begrip te kweken voor andere culturen: het is een onvoorstelbare wereld, die Ghose hier beschrijft. Hoe zeer kunnen mensen langs elkaar heen leven, zonder elkaar zelfs (bewust of onbewust) maar op te merken.

Zo is er de 'gevestigde orde', de mensen, die het voor het zeggen hebben. Die geld en aanzien hebben. Die weten wat 'hoort' en 'niet hoort'. Die alleen omgaan met mensen uit hun eigen kringetje en schrikken, wanneer iemand van daarbuiten contact met ze wil maken. Die, vooral voor wat de vrouwen betreft, niets doen de hele dag, behalve zich mooi maken en gin drinken. Ook het gebruik van kalmerende middelen is heel normaal.

De tijden veranderen, de orde wordt verstoord. Niet alleen de rijke kinderen kunnen studeren, vaak ook in het buitenland, maar ook kinderen uit de andere lagen van de bevolking krijgen meer kennis, hoewel dat nog altijd moeilijk is. Toch moeten zij, die in de Engelstalige koloniale traditie zijn opgegroeid en de hoge functies bekleden, plaatsmaken voor degenen die in de nieuwe Indiase tradities zijn geschoold. De hoofdpersoon Uma en haar vriendinnen zullen zich weer in hun land kunnen thuisvoelen, nadat ze in Engeland hebben gestudeerd en een totaal ander India terugvinden dan ze achterlieten, als ze accepteren, dat het tijd is voor een nieuwe elite, die van Jai, de kasteloze.

Boeiend.

Boek 35: Het Diner

Schrijver: Herman Koch
Uitg. Anthos
Jaar van publicatie: 2009

Twee echtparen hebben een afspraak, om samen in een restaurant te gaan eten. De mannelijke helft van een van de paren en tevens de verteller van het verhaal, heeft hier duidelijk niet al te veel zin in. Langzamerhand wordt, tijdens het lezen van dit boek, duidelijk waarom niet.

Het lijkt eerst vooral te gaan om de poeha in het te dure restaurant, waar de ober met zijn pink telkens aanwijst wat er op de te lege borden ligt. Dan komen de kinderen in het verhaal voor en de spanning stijgt. Wat hebben ze gedaan samen en wat weten de diverse ouders van hun acties? Hoe goed communiceren de ouders met elkaar? Wie beschermt wie? Welke belangen spelen er mee?

Een van de mannen heeft het plan de volgende minister president te worden. Hij voert dus in het publiek een voortdurende show op. De schijn moet altijd opgehouden worden. Helaas lukt dat niet altijd.

De manier waarop op een superdroge manier commentaar geleverd wordt op al dit soort schijnvertoningen is geweldig. Vaak lijkt alles nogal grappig, tot je beseft hoe triest een en ander is. Het boek is maar moeilijk weg te leggen en ik had het ook heel snel uit. Een aanrader!

Boek 34: Ode aan de arbeid

Schrijver: Alain de Botton
Jaar van publicatie: 2009 (Uitg. Atlas)
Vertaling Jelle Noorman
Oorspronkelijke titel: The Pleasures and Sorrows of Work

In de Irish Times schreef John Banville: Geen twijfel mogelijk, filosofie is de nieuwe rock-'n-roll en Alain de Botton is zijn Tom Parker. [...] Een genot om te lezen.

Juist.
Alain de Botton is filosoof en dit boek gaat over de mate, waarin de mens vervreemd raakt van de producten, waaraan men (mee)werkt. In verhalen voor kinderen hebben mensen beroepen als brandweerman, politieagent, timmerman enz., zodat kinderen duidelijk zien, waartoe al het werken leidt. In het dagelijks leven weten de werkenden dat vaak zelf niet. Van de vele arbeiders van een koekjesfabriek komt de meerderheid nooit met iets eetbaars in aanraking. Weten we wel, hoe de producten uit de supermarkt ons bord bereiken kunnen? Wat daarvoor komt kijken? Wat drijft ons, om ons werk vaak met het nodige enthousiasme te (blijven) doen, terwijl het nauwelijks interessant te noemen is?
Al dit soort dingen bespreekt De Botton. Hij doet dat boeiend en humoristisch en ik las het boek werkelijk achter elkaar uit. De foto's die zijn verhaal begeleiden stellen gewone dingen voor en passen heel goed bij het geheel. Ze zijn gemaakt door Richard Baker.

Ook van deze auteur ga ik meer lezen, als het 'werk' het toelaat.

Boek 33: De zevende ontmoeting

Schrijfster: Herbjørg Wassmo
Jaar van publicatie: 2001 (Uitg. De Geus)
Vertaling: Paula Stevens

Oorspronkelijke titel: Det sjuende møte (2000)

Dit boek, of misschien moet ik zeggen: deze schrijfster, was een openbaring voor me. Wat een geweldig boek.
Het vertoonde enige overeenkomsten met het boek over de Priemgetallen, dat ik hiervoor las. Ook hier was een van de hoofdpersonen helft van een tweeling, en wel de 'geslaagde' helft. Zij groeit op op een klein eiland in Noord Noorwegen. Na een lange strijd om haar eigen weg te mogen gaan (en hier zag ik weer overeenkomsten met Maggie uit De molen a/d Floss) wordt ze een gevierd schilderes.

De andere hoofdpersoon is een rijkeluiszoontje, die als kind ook zo wordt gezien door zijn leeftijdgenoten. Ook hij trekt zich dus terug. De korte ontmoeting, die ze als 9-jarigen hebben, maakt zoveel indruk, dat ze er altijd aan terug blijven denken. Telkens wanneer ze elkaar weer kort ontmoeten, maakt deze ontmoeting weer veel los, maar lang kunnen deze ontmoetingen niet duren, om allerlei redenen.

Tot de zevende ontmoeting...

Ik zal zeker meer van deze schrijfster gaan lezen. De trilogie 'Het Boek Dina' moet ook mooi zijn, dus daar zal ik eerst maar eens naar op zoek gaan.

Boek 32: Verborgen bewijs

Schrijfster: Donna Leon

Jaar van publicatie 2004, uitg. De Boekerij
Vertaling Els Franci-Ekeler

Oorspronkelijke titel: Doctored Evidence

Ook dit was een roman, met speurder Guido Brunetti in de hoofdrol. (Eerder dit jaar las ik A Sea of Troubles), maar dit boek boeide me meer. Misschien had ik meer rust om te lezen.

Ook dit boek speelt zich af in Venetië. Een rijke dame is vermoord. Haar Roemeense huishoudster is de voornaamste verdachte. Als deze echter op de vlucht slaat, komt ze onder een trein terecht en komt om. Ze blijkt een flinke som geld en valse papieren bij zich te hebben. De zaak lijkt duidelijk en wordt gesloten.

Dan ontstaan er twijfels. Commissaris Guido Brunetti besluit, ondanks alle tegenwerking, zelf op onderzoek te gaan en ontdekt nieuwe feiten.

Boek 31: De verbouwing

Schrijfster: Saskia Noort
Jaar van publicatie: 2009 (Anthos)

Een van onze reisgenoten wilde graag de 'Priemgetallen' lezen, ik had wel belangstelling voor de nieuwste roman van Saskia Noort, dus we ruilden.

Ook dit was een boek, dat in de kortste keren uitgelezen was. En ook dit was weer een echte, spannende Saskia Noort.
Wat een ellende: dan denk je alles goed op de rails te hebben, met een eigen kliniek, waar je borstvergrotingen en -verkleiningen en andere cosmetische behandelingen uitvoert, je hebt een man, die zijn psychiatrische praktijk er aan gegeven heeft om het eigen huis te verbouwen en een zoon, waar alles ook goed mee lijkt te gaan. Na de opening van de kliniek gaat dan alles steeds meer verkeerd. Een oude bekende van de hoofdpersoon duikt op en zal wel even zorgen, dat alle problemen de wereld uit raken. Die beginnen dan echter pas echt.

Prima vakantieboek!

Boek 30: De eenzaamheid van de priemgetallen

Schrijver: Paolo Giordano
Vertaling Mieke Geuzenbroek en Pietha de Voogd

Jaar van publicatie: 2009 (De Bezige Bij),
Oorspronkelijke titel: La solitudine dei numeri primi (2008)

Weken voor we op vakantie gingen, stond dit boek bovenaan de bestsellers lijst. Toen ik het dan ook in de boekwinkel zag liggen, liet ik me verleiden het te kopen: ik was toch een beetje nieuwsgierig geworden wat er nu zo lezenswaardig aan dit boek was. De titel intrigeerde me.

Alice en Mattia zijn de twee hoofdpersonen, beiden zodanig beschadigd door het leven, dat ze zeer teruggetrokken leven. Ze maken moeilijk contact met anderen. Als ze elkaar ontmoeten, ontdekken ze veel raakvlakken. Een bijzondere vriendschap ontstaat. Toch blijft ook hier echt contact en vertrouwen moeilijk. Steeds weer drijven de twee 'priemgetallen' uit elkaar, beiden krijgen andere relaties, maar steeds weer komen ze weer samen.

Het boek leest als een trein en het is moeilijk het weg te leggen. Het doet soms bijna pijn om te lezen, hoezeer mensen langs elkaar heen kunnen leven, maar ook, hoe moeilijk het is, om echt contact met iemand te hebben.

Geweldig boek.

Boek 29: A Short History of Nearly Everything

Schrijver: Bill Bryson
Jaar van publicatie: 2003

Met dit boek was ik al begonnen voor we op reis gingen. Dit is niet echt een boek om in een adem uit te lezen. De inhoud is, wat de titel al zegt: een kleine geschiedenis van bijna alles. En dan gaat het over het ontstaan van de aarde, van alles wat erop leeft en geleefd heeft, waarom de dingen zijn zoals ze zijn. Op de kaft wordt het een 'ruwe gids door de wetenschap' genoemd en ook dat karakteriseert het boek wel.

Het wordt op de echte Bryson manier gedaan: met veel humor. De wetenschappers die beschreven worden, krijgen ook een gezicht. Ze worden niet alleen beschreven als wetenschapper, maar als persoon, met al hun eigenaardigheden. Het boek staat vol met min of meer grappige anecdotes.

Boeiend om te lezen, leerzaam, maar toch ook een hele kluif!

Boek 28: Afgunst

Schrijfster: Saskia Noort

Geschenk van de Maand van het Spannende Boek 2007

Echt een vakantieboekje. Het lag er al twee jaar en was toch zo dun. Het was zo uit. Een goede zaak na de dikke pil die ik hiervoor las.

De ik-figuur wordt door haar ex-vriend gekidnapt en meegenomen naar een schuurzolder. Daar ondergaat ze de vernietigende kracht van zijn afgunst: zij was een veel succesvoller auteur dan hij. Daarom moet ze gedomineerd en onderworpen worden. Ze probeert hulp van haar vriend te krijgen, maar helaas...

Gelukkig heeft ze haar man en kinderen nog om naar terug te gaan.

Boek 27: De molen aan de Floss

Schrijfster: George Eliot (Mary Ann Evans, 1819-1880)

Oorspronkelijke titel: The Mill on the Floss (1860)

Jaar van publicatie van deze Nederlandse versie, vertaald door W.A. Dorsman-Vos:2003
Uitg. Bert Bakker

In de bibliotheken van de diverse scholen waar ik ooit werkte, was meestal een verkorte versie aanwezig van The Mill on the Floss, en voor het mondeling examen Engels werd het ook zo nu en dan gelezen. De inhoud van dit boek kende ik dus al, maar ik had nooit het hele boek gelezen. Nu was het vakantie, dus ik worstelde me door de ruim 600 bladzijden heen, van een verhaal dat zeker de moeite van het lezen waard was, de tijd bijzonder goed en met humor weergaf, vooral de denkwijze van de dames over wat wel en niet 'hoorde'. Maar het blijft een boek uit de 19e eeuw en het tempo is dus nogal laag.

Het boek gaat over Maggie Tulliver, de dochter van een molenaar. Zij is zeer gesteld op haar broer Tom, maar hij ziet haar als een meisje, dat moet doen wat de mannen (hijzelf voorop) voor haar bedenken, en als ze het daarmee niet eens is en het waagt voor zichzelf te denken en haar eigen weg uit te stippelen, krijgen ze een zo groot verschil van mening, dat het tot een breuk komt. Ze krijgt wel begip van Philip Wakem, zoon van de plaatselijke advocaat, die door Tom gehaat wordt, omdat hij het faillissement van zijn vader, de molenaar, zou hebben veroorzaakt.
Maggie woont intussen bij haar oom en tante en bij haar nichtje Lucy. De verloofde van Lucy wordt verliefd op haar, maar Maggie weigert met hem te trouwen. Hij compromittert haar tijdens een boottochtje en zij kan zich niet meer in het dorp vertonen. Alleen Philip Wakem blijft haar steunen.
Dan verandert een vreselijke overstroming van de Floss alles.

Het boek was erg dik en het lezen ervan duurde erg lang. Toch waren er diverse passages, die het lezen ervan tot een genoegen maakten. Vooral de typering van de hoofdpersonen, met name de tantes, vond ik erg goed.

Boek 26: Een tafel vol vlinders

Schrijver: Tim Krabbé
Boekenweekgeschenk in 2009

Het verhaal over Bram, maar vooral ook over Fred.
Fred beschouwt Bram als zijn zoon. Hij hield van hem en probeerde hem duidelijk te maken, hoe uniek hij was. Maar Bram zet daar zelf steeds meer vraagtekens bij en eindigt tenslotte net als zijn biologische vader.
Geen vrolijk boek, wel een, dat je uitleest.

Boek 25: De vrouw die konijnen baarde

In onze vakantie was ook soms tijd om te lezen. Hier de eerste van de tien titels:

De vrouw die konijnen baarde.
Schrijver: Emma Donoghue

Oorspronkelijke titel: The Woman Who Gave Birth to Rabbits
Jaar van publicatie: 2007. Uitg. Atlas.

In het voorwoord bij het boek staat, dat dit een boek is met fictieve verhalen, die ook waar zijn. De auteur verzamelde bronnen uit het Engelse en Ierse leven van de laatste zevenhonderd jaar: chirurgische aantekeningen, procesverslagen, een ballade uit de tijd van de pest, theologische vlugschriften, een schilderij van twee meisjes in een tuin, een gereconstrueerd skelet.

Dit vormde de inspiratie voor zeventien absurde verhalen. In een noot bij ieder verhaal staat, hoe het met de hoofdpersoon verder ging, hoe de geschiedenis verder ging, of wat er aan vooraf ging.

Boeiende vakantielectuur.