Boek 78: Een schitterend ongeluk

Schrijver: Inge Ipenburg
Jaar van publicatie: 2015
Uitg. The House of Books

Vijf personen, drie mannen, twee vrouwen, zijn bevriend vanaf hun eerste dag op de middelbare school. Niets lijkt tussen hen in te kunnen komen, hoezeer ook geprobeerd wordt om ze ook af en toe met anderen te laten optrekken.
De vijf lijken geen geheimen voor elkaar te hebben.
De band blijft, ook als ze ouder worden, zo nu en dan relaties aangaan. Ze blijven voor elkaar zorgen, van elkaar houden en ze denken alles van elkaar en van elkaars leven te weten.
De werkelijkheid blijkt anders, wanneer Mees en Jasper een ongeluk krijgen. Ze belanden in het ziekenhuis, de politie komt erbij en er komen allerlei zaken aan het licht, waarvan geen van de anderen iets af wist.
De broer van Mees, Sam, waarvoor ze heel lang gezorgd heeft, maar die haar steeds weer teleurstelde en die ze daarom de deur heeft gewezen, duikt ook weer op.

Het eerste deel van het boek, waarin de hoofdpersonen en hun leven worden beschreven, vond ik erg goed. De tweede helft, waarin alle raadselen ontrafeld werden, wekten wel de nieuwsgierigheid, waardoor ik bleef doorlezen, maar duurde wel erg lang en was hier en daar toch wat onwaarschijnlijk.
Al met al toch een plezierige verrassing.

Boek 77: J is for Judgment

Schrijver: Sue Grafton
Jaar van publicatie: 1997
Uitg. Ballantine Books


Inmiddels het tiende deel van deze alfabet serie gelezen. Ze lijken steeds beter te worden. Kinsey moet iemand opsporen, die een aantal jaren geleden verongelukt scheen te zijn met zijn boot. Zijn vrouw streek het geld van de levensverzekering op, zijn collega moest de gevangenis in voor fraude. Hun bedrijf ging failliet. Het jongste zoontje van de vermiste gaat het verkeerde pad op.
Dan wordt de doodgewaande man gespot in een vakantieoord in Mexico. Kinsey moet op onderzoek uit.
In de tussentijd gaat het privéleven van Kinsey verder. Tijdens haar onderzoek ontmoet ze een echtpaar, waarvan de man genealoog is. Hij heeft in zijn bestanden een familie Kinsey, waarschijnlijk familie van 'onze' Kinsey. Ze zullen het verder uitzoeken, en al snel belt een nicht van haar naar haar kantoor. Familiebanden vormen dus een sterk thema in dit deel. Gelukkig ook wat minder geweld en geschiet.

Boek 76: Iene Miene Mutte

Schrijver: M.J. Arlidge

Jaar van publicatie: 2015

Uitg. De Boekerij, Amsterdam

Vert. Herman van der Ploeg

Oorspr. titel: Eeny Meeny (2014)

Helen Grace #1

M.J. Arlidge schrijft scenario's voor films en tv-series. Dat is te zien aan dit thrillerdebuut van zijn hand. Het is heel beeldend en indringend geschreven.
Op de achterkaft wordt het woord ijzingwekkend gebruikt en dat is precies het woord, waarmee ik dit boek zou typeren. Het is griezelig om te lezen, hoe mensen zich gedragen, wanneer ze voor onmogelijke keuzes gesteld worden. Iemand ontvoert mensen in paren. Twee slachtoffers worden vastgehouden op een plaats waar ze niet uit kunnen. Ze vinden een telefoon, een briefje en een pistool. Als een van beiden dood is, wordt de overlevende vrijgelaten. Er is geen eten of drinken.
Helen Grace, inspecteur van politie, moet uitzoeken wie dit op zijn geweten heeft. Ze wordt bijgestaan door een team, waarop ze zeer gesteld is, vooral door Mark en Charlie.
Er komen veel personen en dus ook veel namen voor in dit boek. Niet altijd eenvoudig om uit elkaar te houden. Gelukkig had ik de tijd om erin door te lezen, zodat ik wat overzicht hield. Dat lijkt me wel noodzakelijk. Maar als ik geen tijd had gehad, had ik waarschijnlijk een deel van mijn nachtrust opgeofferd. Het was zo spannend.
Het privéleven van de politiemensen speelt een belangrijke rol in het verhaal. Ook daar komen wat nieuwe namen voorbij.
Meestal ben ik het niet eens met hypes. Dit werk is zo'n hype: het schijnt zeer populair te zijn. Ik had er niet eerder van gehoord, maar voor de verandering ben ik het er nu mee eens: dit is een erg goed boek. Ik ben benieuwd naar volgende delen, met daarin weer Helen Grace.

Boek 75: Vier plus één

Schrijver: Jojo Moyes
Jaar van publicatie: 2014
Uitg. De Fontein, Utrecht
Vertaling: Anne Livestro
Oorspr. titel: The One Plus One (Michael Joseph, 2014)

Alleenstaande moeder Jess, wiskundegenie dochtertje Tanzie, onaangepaste stiefzoon Nicky, een ex-man, die bij zijn moeder woont, depressief zegt te zijn en daarom niet kan werken (=geld verdienen) en dus ook geen alimentatie kan betalen voor zijn twee kinderen. Jess werkt altijd, probeert alle eindjes aan elkaar te knopen, maar heeft altijd geld tekort. Hun buren belagen Nicky, slaan hem zelfs zo in elkaar, dat hij moet worden opgenomen in het ziekenhuis.
Tanzie krijgt de kans om met een beurs op een heel goede school aangenomen te worden. Als ze bovendien naar Schotland gaat en daar aan de wiskunde olympiade meedoet, heeft ze kans, dat ze zoveel geld wint, dat ze ook inderdaad naar die school toekan.
Jess heeft geen geld om naar Schotland te reizen met de kinderen en met hun grote oude hond, Norman.
Ze werkt als schoonmaakster bij verschillende mensen, een daarvan is meneer Nicholls, een rijke IT ondernemer, die in een naburig vakantiepark een huis huurt. Hij wordt verdacht voor handel in aandelen met voorkennis en dreigt niet alleen zijn baan, maar ook al zijn bezittingen kwijt te raken en er dreigt zelfs een gevangenisstraf. Hij mag niet in de buurt van zijn bedrijf komen en omdat hij toch niets beters te doen heeft, rijdt hij Jess met haar familie naar Schotland.
Er volgen vele verwikkelingen. Droevig verhaal, maar mooi geschreven. In een keer (bijna) uitgelezen.

Boek 74: Bob de straatkat

Schrijver: James Bowen
Jaar van publicatie: 2012
Uitg. The House of Books
Vert. Ed van Eeden
Oorspr. titel: A Street Cat Named Bob (Hodder and Stoughton, 2012)

Omdat ik zin had in een makkelijk en snel leesbaar boek, koos ik op mijn e-reader voor deze titel: dat moest wel aan die voorwaarden voldoen.
Dat deed het ook, maar toch verbaasde de inhoud me. Het was niet helemaal de lichte kost die ik verwachtte.
De schrijver vertelt zijn eigen verhaal. In zijn jeugd werd hij heen en weer gesleept tussen Engeland en Australië. Zijn ouders waren gescheiden, zijn moeder was geslaagd zakenvrouw, die het altijd druk had en voor James vaak onzichtbaar was. Hij deed wel zijn best vriendjes te maken, maar doordat hij dat misschien te veel deed en omdat ze steeds weer ergens anders heen gingen, lukte dat niet. Op een dag gaat hij alleen terug naar Engeland, probeert in een band de kost te verdienen, drinkt teveel en gebruikt steeds sterkere drugs, totdat hij volledig verslaafd is. Hij komt in een afkickprogramma, woont begeleid in een appartement en is nog altijd eenzaam.
Op een dag zit voor een deur in zijn flatgebouw een kat. James vraagt rond van wie het dier is, want het beest heeft duidelijk verzorging nodig. Niemand die iets van hem weet, dus James verzorgt hem, geeft hem eten en besteedt tenslotte een groot deel van zijn geld aan de dierenarts. Hij heeft eindelijk een vriend.
Over die vriendschap tussen James en Bob de kat gaat dit boek. Af en toe ontroerend om te lezen.
De moeite waard.

Blogger heeft besloten, dat ik geen veranderingen meer kan aanbrengen in het aantal gelezen pagina's. Daarom nu maar hier.De teller staat nu op 24112 blz.

Boek 73: De erfgename van Winterwood

Schrijfster: Sarah Ladd
Jaar van publicatie:2014
Uitg. Voorhoeve, Utrecht
Vert. Jetty Huisman
Oorspr. titel: The heiress of Winterwood (Thomas Nelson, Nashville TN, 2013)

Schrijfster Sarah Ladd las de boeken van Austen en de zusters Bronte altijd graag en ze wilde nu zelf proberen of ze in soortgelijke stijl zelf een boek kon schrijven, spelend in dezelfde periode. Dat werd de Erfgename van Winterwood.
De poging is redelijk geslaagd. Het boek leest vlot, de tijdgeest, bekend uit de boeken van haar voorgangsters komt ook in dit boek goed naar voren.
Toch prefereer ik nog steeds de boeken van die voorgangsters. Het verhaal was niet altijd geloofwaardig, de personages niet altijd. De uitkomst was al van afstand te voorspellen.
De uitvoering van het Nederlandse boek was wat slordig: letters waren weggelaten,. zodat er een heel ander woord kwam te staan, of een woord werd herhaald - geen goede correctie uitgevoerd? Tja: hiertegen helpt geen computer-spellingcorrectie.
Nog even een korte inhoud:
Hoofdpersoon Amelia Barrett is de erfgename uit de titel. Ze is verloofd met Edward, neergezet als een onbetrouwbaar sujet, vanaf het begin. Hij wil na hun huwelijk, dat aanstaande is, niet, dat Amelia blijft zorgen voor het dochtertje van haar vriendin, die overleden is. Amelia weigert deze zorg op te geven. Ze zoekt contact met de vader van het kind, kapitein Graham Sterling en vraagt hem ten huwelijk. Ze moet namelijk getrouwd zijn voor een bepaalde datum om de erfenis te kunnen opeisen. Graham is stomverbaasd door dit aanzoek van de hem onbekende Amelia en weigert in eerste instantie. Hij wil weer zo spoedig mogelijk terug naar zijn schip, dat voor reparatie even in Engeland is.
De oom van Amelia wil, dat ze trouwt met Edward, die hij tot zijn zakenpartner heeft benoemd. Oom en tante wonen bij Amelia in, net als hun dochter, Helena.
Dan wordt Lucy, het kind waar Amelia voor zorgt, ontvoerd en een losgeld wordt via een slordig klein briefje gevraagd. Er volgen wat lang uitgesponnen en vervelend om te lezen beschrijvingen van de zoektocht.

Boek 72: De stilte na Sarah

Schrijver: Håkan Nesser
Jaar van publicatie: 2011
Uitg. De Geus, Breda
Vert. Ydelet Westra
Oorspr. titel: Maskarna pa Carmine Street (Månpocket, Stockholm)

Als je met veel plezier boeken van een schrijver hebt gelezen in het verleden, aarzel je niet om een nog ongelezen werk mee te nemen uit de bibliotheek. Dat moet toch ook wel weer genieten worden?
Helaas.
Nesser schrijft hier meer een psychologische roman dan een spannend boek, hoewel het hier en daar wel spannend is. Maar geloofwaardig is het niet.
Een echtpaar, hij schrijver, zij beeldend kunstenaar, woont sinds kort in New York. Hun dochtertje van vier jaar, Sarah, is ontvoerd en al meer dan een jaar hebben ze taal noch teken van of over haar ontvangen. De moeder, Winnie, kan alleen nog schilderijen maken over de ontvoering, haar man, Erik, gaat naar de bibliotheek om te schrijven - zijn vrouw wil alleen zijn.
Dan ziet hij haar op een dag lopen. Thuis informeert hij, waar ze geweest is, maar ze beweert niet op de plaats geweest te zijn, waar hij haar zag. Dat herhaalt zich nog eens.
Erik kent nog weinig mensen in New York, maar in de bibliotheek waar hij dagelijks zit te schrijven ontmoet hij Mr. Edwards. Ze maken kennis en het blijkt, dat hij gepensioneerd privé detective is. De man biedt aan onderzoek te doen naar de gedragingen van Winnie.
Erik gaat zelf ook op onderzoek. Hij ontmoet (alweer: hoe toevallig) iemand, die een huis bezit in de buurt waar Winnie heen zou zijn gegaan. Hij mag daar gratis in als hij wil.
Dan volgt een alweer zeer onwaarschijnlijke en wat afgeraffelde ontknoping.
De vele zweverige gedeelten met dichtregels en helderzienden konden me ook niet bekoren.
Een teleurstelling.

Boek 71: De achtste zuster

Schrijver: Elle Eggels
Jaar van publicatie: 2015
Uitg. The House of Books, Amsterdam

Ruim vijf jaar geleden las ik het eerste boek over de zeven zusters, die in het bakkershuis woonden. Ik vermoedde, dat ik het gelezen had, tenminste, want erg veel was me niet bijgebleven. Gelukkig schrijf ik op, wat ik van een boek vond en meestal ook waarom, en dat hielp mijn geheugen op te frissen.
Al snel was ik daarom ook volkomen in het verhaal. Ik werd weer betoverd door het poëtische woordgebruik van de schrijfster.
De achtste zuster is de dochter, Emma, van een van de zeven zusters, Martha. Hun relatie verloopt moeizaam. Een van de andere zusters, Christina, voedde haar op, zorgde voor haar en maakte uitstapjes met haar. De mannen in het leven van alle dames zijn vertrokken. De vader van de zeven zusters, de man van Martha en de vader van Emma (Sebastian) eveneens. De man van Emma is overleden, zij is aan hem gekoppeld door Martha, omdat hij een goede partij was, maar het was niet haar eigen keus. Haar zoon Christian is ook met de noorderzon verdwenen en wordt door de zusters doodgezwegen.
Op de begrafenis van Emma's man verschijnt Christian plotseling. Hij heeft de wereld over gezworven, enige tijd in Mexico doorgebracht en woont nu in Spanje. Emma wordt moedig en verlaat haar vertrouwde Limburg. Ze brengt een paar weken bij Christian door en later gaat ze ook naar Mexico.
Vol kleurrijke beelden beschrijft Eggels de wereld waarin ze komt en de mensen die die wereld bevolken. Prachtig gedaan. In een adem uitgelezen.
Dat schreef ik zoveel jaren geleden ook over het vorige boek.

Boek 70: De brandende brug

Schrijver: John Flanagan
Jaar van publicatie: 2007
Uitg. Gottmer Publishing Group
Vert. Laurent Corneille
Oorspr. titel: The Burning Bridge (Random House, Australia, 2005)
Deel 2 van de Grijze Jager-serie (Ranger's Apprentice)

Will, leerling van Grijze jager Halt, wordt uitgestuurd naar het land van de Kelten. Er dreigt oorlog. Morgarath heeft zijn Wargals samengebracht, ook de Skandiërs strijden aan zijn kant. Alle keltische dorpen liggen er verlaten bij: de inwoners zijn gevangen genomen.
Ook Arnaut, leerling ridder, is met de missie mee om de toestand in het land van de Kelten te onderzoeken. Ze vinden alleen een meisje, vuil en hongerig. Achtergelaten, nadat iedereen in haar gezelschap vermoord was. Ze zegt Evanlyn te heten.
Allerlei krijgslisten van Morgarath worden ontdekt door de spionnerende groep. Gilan, de Grijze Jager, oud-leerling van Halt en leider van de uitgezonden groep, gaat terug om koning Duncan te waarschuwen. De andere drie zullen in een langzamer tempo volgen. Maar dan ontdekken ze dingen, die ingrijpen noodzakelijk en vluchten onmogelijk maken.
Ze worden gevangen genomen door een groepje Skandiërs, die ook genoeg hebben van Morgarath en terug naar hun eigen mensen willen gaan. Ze nemen Will en Evanlyn mee.
Duncan wordt door Gilan op tijd gewaarschuwd en wint de veldslag, maar Morgarath wil wraak op Halt. Hij daagt hem uit voor een duel. Arnaut neemt de uitdaging aan. Intussen achtervolgt Halt Will en zijn metgezellen.
Hij is net op tijd om hun boot weg te zien varen.
Erg veel wapengekletter. Verder wel geschreven met fantasie en met een echte cliffhanger aan het eind.

Boek 69: Het slechte pad

Schrijver: Robert Galbraith (= J.K. Rowling)
Jaar van publicatie: 2015
Uitg. Meulenhoff Boekerij bv., Amsterdam (2016)
Vert. Sabine Mutsaers
Oorspr. titel: Career of Evil (Sphere, Great Britain)

Dit jaar lees ik extra veel boeken en om de een of andere reden worden mijn armspieren daar behoorlijk door belast: de boeken, voor zover ik ze niet als e-boek lees, zijn allemaal nogal gewichtig. Het Slechte Pad, deel drie van de serie over Cormoran Strike en zijn assistente (partner?) Robin Ellacott, telde 575 bladzijden en woog als lood. Reden om het boek zo snel mogelijk uit te willen hebben. Maar dat was niet de enige reden: ook dit deel was weer enorm spannend.
Robin ontvangt op kantoor een pakket, aan haar gericht. Inhoud: een vrouwenbeen. De zoektocht naar de afzender en dus ook naar de moordenaar van de vrouw, van wie dit been was, levert gevaarlijke situaties op en veel media aandacht. De politie is niet blij: ze voelen zich, alsof ze met Cormoran moeten wedijveren. Hij heeft ze al een paar keer te kijk gezet, omdat zij op een verkeerd spoor zaten. Op één politieman na, Wardle, wil de politie niet met hem samenwerken, integendeel: hij krijgt de verordening om uit de buurt van hun onderzoek te blijven.
Robin bereidt intussen haar huwelijk met Matthew voor. Veel zin lijkt ze er niet in te hebben en je blijft je steeds afvragen of ze niet toch voor Cormoran gaat kiezen. Maar Hij heeft een relatie met de knappe Elin. Hoewel: of daar de vonken nu helemaal van af spatten?
De seriemoordenaar slaat nog een paar keer toe en het wordt heel griezelig. Hij nadert Robin steeds meer. Cormoran probeert haar uit de buurt te houden, maar dat ervaart Robin als beledigend. Ze gaat haar eigen gang.
Er zijn een aantal verdachten, uit het verleden van Cormoran afkomstige heren, die allemaal de dader kunnen zijn. Spannend tot het eind.

Boek 68: I is for Innocent

Schrijver: Sue Grafton
Jaar van publicatie: 1992
Uitg. Fawcett Books (1993)

De boeken over privé-detective Kinsey lijken wel steeds spannender te worden. Dit negende deel, en ook het negende deel dat ik dit jaar las, kon ik nauwelijks wegleggen voor het uit was.
Kinsey is ontslagen door de verzekeringsmaatschappij bij wie ze kantoorruimte gebruikte, in ruil voor door haar verrichte speurwerkzaamheden. Onder dezelfde voorwaarden gebruikt ze nu ruimte bij een advocaat.
Deze staat aan de vooravond van een proces tegen een man, die verdacht wordt van de moord op zijn ex. De strafzaak tegen hem heeft de man gewonnen: hij is vrijgesproken. Nu probeert Kinsey en haar werkgever er via een andere procedure voor te zorgen, dat hij niet aan het geld van zijn voormalige vrouw kan komen. Opdrachtgever is de voorganger van de verdachte, de tweede echtgenoot van de vrouw.
Alle mogelijke verwikkelingen komen langs, waarin bijna iedereen min of meer verdacht is. Kinsey lost en passant nog wat andere kleinigheden op.
Natuurlijk loopt ze zelf ook gevaar.
Haar dagelijkse beslommeringen vormen in deze serie altijd een prettig tegenwicht in alle spannende toestanden. Dat wordt dan allemaal overgoten door de humor, waar Sue Grafton heel goed in is.