Jaar van publicatie: 2014
Uitg. Anthos, Amsterdam
Alweer liet ik me verleiden tot het lezen van een boek, dat al lang in de lijst van meest gelezen thrillers van dit moment staat. Vaak valt me dat tegen, dus ik had een kleine aarzeling om eraan te beginnen.
Het begin van het boek was niet veelbelovend: korte hoofdstukjes, met korte zinnetjes. Wat heen en weer gespring tussen personages.
Maar al lezende voelde ik toch de spanning opgebouwd worden en al snel kon ik het boek niet meer wegleggen.
Didi en Oscar hebben een dochtertje gekregen. De bevalling is niet gemakkelijk verlopen: Didi kan zich zonder pijn nauwelijks bewegen. Gelukkig wordt ze prima geholpen door de kraamhulp met de bijzondere naam: Hennequin.
Veel familie hebben Didi en Oscar niet, en ook vrienden of collega's komen maar weinig op bezoek. De moeder van Didi woont op een boerderij in Noorwegen en heeft niets van zich laten horen.
In een andere verhaallijn volgt de lezer Miriam, inspecteur van politie in Rotterdam. Ze gaat op haar gevoel af en onderzoekt zaken, die eigenlijk niet direct tot haar competentie behoren. Ze zet haar baan op het spel en blijft wroeten.
Het verhaal wordt hoe langer hoe griezeliger, je denkt, dat je weet waar het heen zal gaan, maar de ontknoping is toch nog een verrassing. Geweldige thriller.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten