Jaar van publicatie: 2012 (Deze versie: deel 17 uit de reeks 'Verboden Boeken' van de Volkskrant)
Oorspr. uitg. De Bezige Bij, 1950
Niet eerder las ik werk van Hugo Claus en hoewel ik zijn stijl bewonder, zal ik toch niet snel deze ervaring herhalen. Het is me te somber, te uitzichtloos. Er zijn geen of weinig mogelijkheden tot verandering.
De Metsiers zijn de leden van een plattelandsfamilie in Vlaanderen. Ze geven om God noch gebod, plegen incest en inteelt, en een mensenleven heeft voor hen ook niet echt veel te betekenen. Om over dierenlevens te zwijgen: er wordt wat afgestroopt.
De Moeder regisseert vanuit het huis waar de familie woont. Ana is de enige dochter. Metsiers zelf is spoorloos verdwenen, de moeder heeft nu een relatie met Mon. Jules, de knecht, heeft zich bekeerd, volgens zeggen. Of het echt diep gaat? En dan is er Bennie - geestelijk niet helemaal volwaardig. Hij is dol op Ana en wil met haar samenwonen. Buurtbewoners maken hem belachelijk en voeren hem dronken. De familie komt daartegen in opstand.
Jim Braddok is een Amerikaanse soldaat, die zich eenzaam voelt en een avontuurtje met Ana heeft. Hij laat zich bij de Metsiers inkwartieren, maar welkom is hij er niet. Vertrouwen is ook wederzijds afwezig.
Het broeit bij de Metsiers. Dat maakt, dat je dit boekje (want het is maar kort) toch geboeid uitleest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten