Boek 31: 7 Days

Schrijver: Deon Meyer
Jaar van publicatie: 2012
Uitg. Hodder & Stoughton, London
Oorspr. titel: 7 dae
Oorspr. uitg.: Human & Rousseau, Kaapstad, 2011

Met de nodige moeite las ik dit boek uit. Dat wil dus zeggen, dat ik er niet enthousiast over was, en dat mijn 'gids' bij het lezen van spannende boeken, de VN thrillergids (over een maand komt hij weer uit!), niet altijd geloofd moet worden. Vorig jaar stond Meyer bovenaan in de beoordelingen, weliswaar met de voorganger van 7 Days.

Eerst even de inhoud in het kort. De politie in Kaapstad onderzoekt een 'cold case', de moord op een jonge, knappe advocate, nadat er een e-mail is binnengekomen. Daarin dreigt de afzender, dat hij politiemensen zal neerschieten, als ze de dader van deze moord, die ze volgens deze persoon kennen, niet onmiddellijk arresteren.
De sluipschutter begint inderdaad politieagenten neer te schieten. Eerst alleen in de benen, dan een treffer met dodelijke afloop. Pers en politiek bemoeien zich ermee, want de e-mails komen ook bij de pers binnen.
Benny Griessel leidt het onderzoek. Zijn leven is nogal gecompliceerd, na een scheiding en nadat hij verslaafd was aan de drank. Nu is hij al geruime tijd van de drank af, maar  bezwijkt steeds bijna voor de verleiding. Zijn vriendin, Alexa, was ook verslaafd. Zij zal weer gaan optreden, maar de zenuwen daarvoor maken, dat ze toch weer naar de fles grijpt. Benny heeft het te druk met het onderzoek en kan niet genoeg tijd aan Alexa besteden.

Het verhaal is vast wel spannend, maar het Engels, dat te pas en te onpas doorspekt werd met Afrikaanse kreten, of woorden in een inheemse taal, maakte het lezen voor mij geen genoegen. Misschien was het minder storend in het originele werk, dat in het Afrikaans is geschreven.
De vele namen vielen bijna niet uit elkaar te houden. Iedereen werd door iedereen weer anders genoemd: bij de voornaam, bij de achternaam, bij de rang of met een bijnaam, die ook niet altijd dezelfde hoefde te zijn. Te ingewikkeld voor mij helaas.
De verhoudingen binnen politieke organisaties en de spanningen tussen de rassen in Afrika zijn mij niet voldoende bekend, om alles te begrijpen wat hier beschreven is.
Zo waren er nog een aantal kleine of grote irritaties.

Zoals gezegd: ik was niet enthousiast.

Boek 30: Zwarte Kant

Schrijver: Kisling & Verhuyck
Jaar van publicatie: 2012
Uitg. De Arbeiderspers

Tijden geleden zag ik een recensie van dit boek. Als het woord 'kant' in de titel staat ben ik al bijna zover, dat ik het boek wil lezen, maar toen het ook in de laatste thrillergids van VN vier sterretjes kreeg, wist ik zeker, dat ik het moest gaan lezen.
Ik werd niet teleurgesteld.
Op de kaft staat, dat het een 'onconventionele kasteelroman' is en dat klopt wel ongeveer.

In een Frans dorp staan twee kastelen. Verder is er niets te beleven. Er moeten meer toeristen gelokt worden. De burgemeester klust bij met een B&B, is vriendjes met een van de kasteeleigenaren. (Volgens het boek is er een verschil tussen kasteeleigenaren en kasteelheren) Hij zit ruim in het geld en besteedt dat aan historische prullaria. Vooral dingen, die aan Marie Antoinette hebben toebehoord, moet hij hebben. Zijn kasteel puilt uit van de dingen en dingetjes. Als hij op zijn kasteel een congres van filologen ontvangt, is het dan ook een schok, wanneer een van de professoren dood op het bed van M.A. wordt aangetroffen.

Het andere kasteel is authentieker, maar stort van armoede bijna in elkaar. De kasteelheer doet al het mogelijke om het in stand te houden, daarbij tegengewerkt door kasteeleigenaar en burgemeester.
Tijdens het lezen leert men veel over oude boeken en het verzamelen ervan, over de personen die aan het congres deelnemen, over de handel in oude boeken en degenen, die die handel bedrijven. Over hebzucht van verzamelaars. Over jaloezie. Over Franse dorpjes. Zoals VN al schreef: als je het boek niet mooi vindt, heb je toch iets bijgeleerd.

Ik vond het wel mooi.

Boek 29: Midzomernacht

Schrijver:Asa Larsson (de hoofdletter voor åsa kon ik niet vinden op het toetsenbord)
Jaar van publicatie: 2005
Uitg. Anthos, Amsterdam
Vertaling: Jasper Popma
Oorspr. titel: Det blod som spills (Bonniers, Stockholm, 20050

Het was al lang geleden, dat ik een Scandinavische thriller gelezen had, en deze lag er al een tijdje.
Ik wil niet zeggen, dat ik het boek in een adem heb uitgelezen, daarvoor was het te dik, maar het scheelde weinig.Het boeide me vanaf de eerste bladzijde.
Nader onderzoek wees uit, dat dit het tweede deel was van een serie van vijf boeken. Allemaal met als hoofdpersoon de advocate Rebecka Martinsson. Gelukkig was het boek prima zelfstandig te lezen.
Van VN krijgt het maar twee sterren in de Detective en thrillergids van 2005, maar daar wordt het ook een 'verdienstelijk godsdienstdrama' genoemd. Inderdaad: er wordt een predikante gedood, maar niet zozeer uit godsdienstige drijfveren, maar omdat ze zich teveel bemoeide met de gang van zaken in het Zweedse oord, waar dit zich allemaal afspeelt. Ze werd te populair bij de vrouwen, de mannen voelden zich bedreigd.
De personages gaan vrij snel leven. Zoals gebruikelijk in Scandinavische thrillers hebben de politiemensen ook gewoon een leven, met hun eigen zorgen. Heel plezierig.
Van de serie zijn er geloof ik maar twee in het Nederlands verschenen en drie in het Engels. Toch eens op zoek gaan naar de andere titels. In Zweden zijn ze zeer populair.

Boek 28: De Metsiers

Schrijver: Hugo Claus
Jaar van publicatie: 2012 (Deze versie: deel 17 uit de reeks 'Verboden Boeken' van de Volkskrant)
Oorspr. uitg. De Bezige Bij, 1950

Niet eerder las ik werk van Hugo Claus en hoewel ik zijn stijl bewonder, zal ik toch niet snel deze ervaring herhalen. Het is me te somber, te uitzichtloos. Er zijn geen of weinig mogelijkheden tot verandering.

De Metsiers zijn de leden van een plattelandsfamilie in Vlaanderen. Ze geven om God noch gebod, plegen incest en inteelt, en een mensenleven heeft voor hen ook niet echt veel te betekenen. Om over dierenlevens te zwijgen: er wordt wat afgestroopt.

De Moeder regisseert vanuit het huis waar de familie woont. Ana is de enige dochter. Metsiers zelf is spoorloos verdwenen, de moeder heeft nu een relatie met Mon. Jules, de knecht, heeft zich bekeerd, volgens zeggen. Of het echt diep gaat? En dan is er Bennie - geestelijk niet helemaal volwaardig. Hij is dol op Ana en wil met haar samenwonen. Buurtbewoners maken hem belachelijk en voeren hem dronken. De familie komt daartegen in opstand.
Jim Braddok is een Amerikaanse soldaat, die zich eenzaam voelt en een avontuurtje met Ana heeft. Hij laat zich bij de Metsiers inkwartieren, maar welkom is hij er niet. Vertrouwen is ook wederzijds afwezig.

Het broeit bij de Metsiers. Dat maakt, dat je dit boekje (want het is maar kort) toch geboeid uitleest.