Jaar van publicatie: 2006
Uitg. Von Schröder. Berlin
Laura heeft kort geleden haar baby verloren en daarna liep ook de relatie met haar vriend Philip stuk. Ze is ontroostbaar.
Haar Italiaanse familie komt haar te hulp en regelt werk voor haar: ze moet de geschiedenis van de adellijke familie di Calvi in Bergamo gaan uitzoeken, schrijven en vertalen in het Engels. Dit ten behoeve van de schoonouders van de dochter van de huidige graaf, die Amerikaans zijn.
Laura stort zich op dit werk.
Ze raakt gefascineerd oor een marmeren beeld in de tuin bij de villa, waar de familie di Calvi woont. Ze vindt niets in de stukken over het beeld of over de mooie vrouw die is afgebeeld.
Bijna tegen haar wil wordt ze verliefd of graaf Massimo. De liefde is wederzijds.
Ook houdt Laura van de zoon van de graaf, Marcello. Met hem praat ze over het beeld en de mogelijke geschiedenis ervan.
Natuurlijk gebeurt er iets vreselijks, zodat Laura weer terugreist naar Hamburg en haar ouders. Gedesillusioneerd.
Wat een tranendal en wat een emoties. Ze spatten bijna van iedere bladzijde. Misschien was het de bedoeling om het Italiaanse temperament weer te geven, maar het kwam me wat ongeloofwaardig voor: één woord of zin en hup, daar kwamen de tranen of er werd met deuren geslagen en het huis of het vertrek uitgerend.
Geen moment begon ik het verhaal te geloven of te waarderen en ik was blij, dat het boek uit was. Te veel gezeur. Te lang. Te ongeloofwaardig. Te saai.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten