Boek 40: Holly

Schrijver: Jude Deveraux
Jaar van publicatie: 2003
Uitg. Atria Books, New York e.a.

Na een boek, waarvan het lezen erg lang duurde, nu een snellezer. Ook wel eens fijn.
Dit was je ware chicklit: je even verliezen in de gebeurtenissen omtrent Holly, rijke erfgename van een gereedschappenfirma. Haar vader is bekende Amerikaan, ambassadeur, diplomaat. Haar moeder is overleden, haar vader is hertrouwd met Marguerite, een vrouw, die ook een dochter meebracht: Taylor. Holly en Taylor worden dikke vriendinnen, tenminste voor het oog.

Tijdens een vakantie, Holly is dan nog dertien jaar, huurde de familie een huis in een oord, waar Holly bang was zich dood te vervelen. Dan ontmoet ze de zestienjarige Lorrie (Laurence Beaumont), die in een naburig huis zijn vakantie doorbrengt. Het oude huis steelt het hart van Holly. Ze helpt het die zomer opknappen en schuurt, schildert en restaureert de hele zome lang. Ook idealiseert ze Lorrie.
Ze kiest er voor, om van het restaureren van oude huizen haar beroep te maken en volgt een studie in die richting. Ze blijft dromen van Belle Chere, het huis van Lorrie en zijn familie, maar andere oude huizen kunnen haar heel enthousiast maken. Ze hoopt Lorrie weer te ontmoeten en met hem te trouwen.

Dan ontmoet ze Nicholas Taggert. Ze weet niet wie of wat hij is. Hij brengt haar op alle mogelijke manieren uit haar evenwicht.

Grappig: ik lees zelden boeken met waarzeggerij en helderziendheid erin. Nu, in de laatste twee boeken kwam het voor. Toevallig.

Boek 39:Die Schaustellerin

Schrijver: Karin Engel
Jaar van publicatie: 2009
Uitg. Knaur Taschenbuchverlag

Duitse historische romans zijn vaak een heel plezierig middel om mijn Duitse taalkennis op peil te houden, dus toen dit boek in de bibliotheek stond, nam ik het mee.
Ik werd niet teleurgesteld, hoewel het wel een heel dik boek was: 586 bladzijden, met heel kleine lettertjes!
Het is het verhaal van een dochter uit een rondreizende kermisfamilie in het Duitsland van eind 19e eeuw. Celia houdt van het rondtrekkende bestaan, maar ook van de perioden, die ze op hun 'basis' in Bremen doorbrengen. Daar woont ook Philipp, waar ze verliefd op is en Suzanne, dochter uit een rijke familie, haar hartsvriendin.

Alles gaat niet altijd naar wens: Philipp trouwt met Suzanne, zodat de bedrijven van hun beider ouders gered worden, de vader van Celia benoemt zijn broer en diens familie tot opvolger. Celia blijft met lege handen achter.

Ze vlucht naar Amerika. Dan begint voor mij het meest boeiende deel van het boek (na ongeveer 150 blz!): de beschrijving van het leven in New York, eind 19e eeuw. Veel Duitse immigranten wonen daar, vaak in grote armoede, in 'Little Germany'.

Celia wordt opgenomen in het gezin van een Duitse bakker, maar haar kermisbloed laat zich niet loochenen: ze begint ook hier een kermisattractie te bouwen.
Dan ontmoet ze Paul, een rijke bankier. Ze trouwt met hem en krijgt met hem twee kinderen. Ze ontmoet ook de ouders van Paul, die hij zelf niet meer wil kennen: ook zij zijn rondreizende kermismensen.

Als Celia's vader overlijdt gaat ze terug naar Duitsland. Dat bezoek heeft grote gevolgen.

Boek 38: The colour of magic

Schrijver: Terry Pratchett

Jaar van verschijnen: 1983 (deze versie: 1985)

Uitg. Colin Smythe (deze versie: Corgi Books, Transworld Publishers)

Discworld novel, deel 1.

Van diverse kanten kreeg ik het bericht, dat ik deze serie toch echt eens moest lezen: Pratchett schrijft humoristisch, satirisch, afwisselend en wat er verder voor positieve omschrijvingen mogelijk zijn.

Ik vond in de bibliotheek het tweede deel van de serie in het Nederlands: Dit wonderbare Licht. Toen ik halverwege was, wist ik, dat ik deze serie van het begin af wilde lezen en in het Engels, hoe goed de vertaling ook zijn mocht. (Zo vond ik de vertaling van de Unseen University als 'Gesloten Universiteit' een prima vondst)

Amazon bracht uitkomst: de eerste delen waren binnen korte tijd in huis en het eerste deel gelezen.

Discworld is plat. Het is een schijf, die rust op de schildpad A'Tuin. Op diens schild staan vier olifanten, die de schijfwereld op hun ruggen torsen. Als je ruimteonderzoek wil doen, moet je dus naar beneden! En als je te dicht bij de rand komt, val je van de wereld.

De kleur van magie is de achtste kleur van het spectrum van de schijfwereld. Als die kleur voorkomt, is er toverij in de lucht.

Tovenaars zijn er ook. Ze hebben een opleiding gekregen aan de Unseen University. De hoofdpersoon van dit boek is Rincewind. Hij is opgeleid als tovenaar, maar een beetje mislukt. Hij heeft een toverboek geopend, wat streng verboden is, en een van de in het boek opgenomen bezweringen is ontsnapt en heeft zich in het hoofd van Rincewind gevestigd. De bezwering moet terug naar de Universiteit, maar dat is niet zo eenvoudig.

Tweebloesem is toerist op Schijfwereld. Hij wordt rondgeleid door Rincewind, hoewel die in dat rondleiden niet altijd zoveel zin heeft. Tweebloesem heeft Bagage bij zich: een kist, met daarin zijn bezittingen - en nog zo het een en ander. Bagage is voorzien van heel veel voetjes, die zijn baas overal heen volgen.

Op naar deel 2. Het is echt leuk!

Boek 37: Kijk niet achterom

Schrijver: Karin Fossum

Jaar van publicatie: 2005

Uitg. Anthos, Amaterdam

Oorspronkelijke titel: Se dag ikke tilbake!

Uitg. Capellens Forlag, Oslo

Vertaling: Annemarie Smit

'Kijk niet achterom': Er zit een monster in het water. Als je omkijkt krijgt hij je te pakken, volgens de inwoners van het Noorse dorp Lundeby.

Hoofdpersonen: Ragnhild, zesjarig meisje. Wordt ontvoerd.

Annie Holland: vijftienjarig meisje. Wordt vermoord.

Inspecteur Konrad Sejer en Jacob Skarre moeten de zaken oplossen. Sejer is de ervaren politieman, die vooral met zijn gevoel te werk gaat. Hij is weduwnaar en woont alleen.

Skarre is een jonge krullebol, die allerlei baantjes heeft gehad en cursussen heeft gevolgd.

Raymond Låke: jongen uit het dorp met een chromosoom teveel.

Halvor Muntz: vriendje van Annie.

Verder familieleden, buren, dorpsgenoten en vrienden.

Volgens de tekst op de achterkant van het boek is

'Karin Fossum (1954)[..] een van de grote namen uit de Noorse misdaadliteratuur. Ze schrijft psychologische thrillers met veel aandacht voor sfeer en geloofwaardige personages.'

Ik ben het daar helemaal mee eens, voor wat dit boek betreft.