Jaar van publicatie: 1999 (Oorspr. uitg. 1998)
Uitg. Arrow, Londen
Op de cover staat, dat het niet verstandig is, deze thriller te lezen als je alleen thuis bent. Zo erg vond ik het nu ook weer niet, maar het is toch nogal griezelig om te lezen, hoe vreemd de gedachten van een mens kunnen zijn. En de daden die daaruit volgen.
Teddy Brex en Francine Hill zijn allebei verwaarloosde kinderen. Niet dat ze te weinig te eten kregen, maar in het geval van Teddy was er geen enkele aandacht of opvoeding voor hem, Francine kreeg teveel aandacht. Haar moeder wordt in het begin van het boek vermoord, haar vader hertrouwt met de psychotherapeute, die Francine behandelt. Zij raakt bezeten van de gedachte, dat ze Francine moet beschermen en doet dat wat overenthousiast: Francine mag niet uit haar oog verdwijnen.
Als Teddy en Francine elkaar ontmoeten. voelen ze zich tot elkaar aangetrokken. Teddy vindt Francine zo mooi, dat hij haar, net als andere mooie dingen, waarvan hij bezeten is, wil bezitten. Als er hindernissen op het pad naar haar toe opdoemen, ruimt hij die achteloos uit de weg.
Helemaal goed loopt dat voor hem niet af...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten