Boek 37: Het kippencollectief

Schrijver: Susan Joby
Jaar van publicatie: 2016
Uitg. Pepper Books, Alkmaar
Vert. Tracey Drost-Plegt
Oorspr. titel: Home to Woefield (Harper Collins Publishers Ltd, 2011)

Prudence is een idealistische jonge vrouw, die New York verlaat, wanneer ze de vervallen boerderij erft van een haar vrijwel onbekende oom. Ze reist af naar de vervallen boerderij op het Canadese platteland, zonder al te veel kennis van zaken, maar vol goede bedoelingen: ze wil een ecologische boerderij opzetten. Maar alles wat ze aantreft is een stuk grond, dat vooral uit gesteente bestaat, waar niets op wil groeien, een oud schaap en een knecht, de oude, norse Earl.
Ze schakelt haar buurjongen in, Seth, die al lang zijn huis niet heeft verlaten, straatvrees heeft en teveel drinkt en drugs gebruikt. Hij schrijft blogs over beroemdheden, die niemand leest, maar die hij zelf verschrikkelijk belangrijk vindt. Verder doet hij voornamelijk niets.
Ook Sara, een elfjarig meisje, lid van de vereniging van jonge kippenfokkers, komt helpen. Ze zoekt onderdak voor haar showkippen en ook een beetje voor haarzelf: ze krijgt buikpijn van haar altijd ruziënde ouders. Ze is zeer georganiseerd en doortastend.
Geldgebrek maakt, dat Prudence een lening aanvraagt bij de lokale bank, het schaap heeft een dierenarts nodig, Earl blijkt een beroemde broer te hebben. Kortom, het hele dorp wordt op zijn kop gezet, en ondanks alle tegenslagen maakt het grote doorzettingsvermogen, geholpen door een dosis geluk en creatief denken, dat al hun werk uiteindelijk succes heeft.
Ieder hoofdstuk wordt geschreven vanuit het perspectief van een van de vier hoofdpersonen: Prudence, Earl, Seth en Sara. Heel goed gedaan. En ook heel geestig. Ik heb het boek met veel plezier gelezen.

Boek 36: De vrouw van de theeplanter

Schrijver: Dinah Jefferies
Jaar van publicatie: 2016
Uitg. Promeheus, Amsterdam
Vert. Erica van Rijsewijk en Bonella van Beusekom
Oorspr. titel: The tea planter's wife (Penguin Books, London, 2015)

De negentienjarige Gwendolyn Hooper reist naar Ceylon, om zich daar te voegen bij haar man Laurence, die theeplanter is. Ze vindt haar man echter afstandelijker dan in de tijd, die ze samen in Londen doorbrachten. Ze vraagt zich af, of dat komt door de aanwezigheid van de aantrekkelijke Christina, een Amerikaanse, die duidelijk meer voor Laurence is dan zomaar een vriendin. Of misschien ook door de aanwezigheid van zus Verity, die niet weg te krijgen is van de plantage en duidelijk jaloers is op Gwen.
De sfeer is vol geheimzinnigheid. Hoe is de eerste vrouw van Laurence, Caroline, aan haar eind gekomen? Wie is er begraven in het bos, op een verlaten, overwoekerde plek? Het is een kindergrafje, met de naam Thomas op de steen. Gwen komt er niet achter wat dit te beteken heeft.
Een Singalese man, Savi Ravasinghe, is vriendelijk voor haar en helpt haar bij haar aankomst in Ceylon. Laurence lijkt een hekel aan hem te hebben.
De afstand tussen de Engelsen en de inheemse bevolking is groot. Die bevolking is goed als huisbediende, of om thee te plukken, maar als Engels persoon ging je daar niet mee om.
Gwen kan het allemaal niet aanzien: ze probeert te helpen, wanneer ze iemand ziet, die ziek is, of hulp nodig heeft. Van diverse kanten wordt dat niet gewaardeerd. Ze wordt steeds ongelukkiger, hoe mooi ze het land, waarin ze leeft, ook vindt.
Dan wordt ze zwanger en de problemen stapelen zich nog meer op.
De dilemma's waarvoor ze komt te staan zijn bijna onmenselijk.
Prachtig boek, goed geschreven. Jammer, dat ook nu weer de autocorrectie bij de uitgave niet alle teveel gebruikte of weggelaten woorden heeft gevonden. Dat maakte het lezen weer net wat onplezieriger.

Boek 35: De dochters van Cavendon Hall

Schrijver: Barbara Taylor Bradford
Jaar van publicatie: 2015
Uitg. Harper Collins, Amsterdam
Vert. Monique de Vré
Oorspr. titel: Cavendon Hall (Harper Collins Publishers, London, 2014)

Dit was inderdaad helemaal 'Downton Abbey revisited'. Een adellijke, rijke familie in een groot landgoed, personeel, dat zich zeer betrokken voelt bij 'de familie', een dochter, die ongewenst zwanger raakt. De dochters zijn allemaal oogverblindend mooi natuurlijk. Iedereen is gehuld in zijde en kant, ook de heren dragen kamerjassen van zijde.
Als WO I uitbreekt moeten een paar vleugels van het landgoed veranderen in ziekenzalen voor gewonde soldaten, de dames moeten die verzorgen en doen dat natuurlijk, net zo goed als de jongens, die natuurlijk dienst nemen om voor volk en vaderland te vechten.
Toch heb ik ook dit boek van Barbara Taylor Bradford weer met plezier gelezen, hoewel dan misschien toch met wat minder plezier dan vorige boeken die ik van haar las. Er werd veel herhaald, het verhaal kwam erg bekend voor en dan zijn 460 bladzijden wel erg veel.

Boek 34: Dagboek uit de rivier

Schrijver: Frederik Baas
Jaar van publicatie: 2017
Uitg. Ambo/Anthos
bookchoice

Barbara, haar zoontje Rens en haar nieuwe vriend Robbert gaan op vakantie naar de Ardennen. Robbert is uitgever en een van zijn schrijvers heeft een huis in de plaats waar ze naar toe gaan.
Rens heeft de oplader voor zijn tablet vergeten en verveelt zich. Barbara bedenkt een speurtocht om hem bezig te houden. Een meisje, Emma, is daar vier jaar eerder spoorloos verdwenen. De schrijver had het plan een boek over die verdwijning te schrijven, maar hij komt daar niet verder mee.
De speurtocht houdt Rens wel bezig, maar dan komt fantasie en werkelijkheid wat te dichtbij om nog prettig te zijn.
Leuk gevonden plot, goed geschreven, weinig actie, maar dat geeft de verveling van Rens, die beziggehouden moet worden, goed weer. De ontknoping is onverwacht.

Boek 33: Onderweg met Roadie

Schrijver: Thomas Acda
Jaar van publicatie: 2016
Uitg. Lebowski Publishers, Amsterdam
Bookchoice

De helft van een populair duo is teleurgesteld, omdat zijn zangpartner niet langer het land rond wil reizen als duo. Hij wil alleen verder.
De hoofdpersoon, die wel heel veel met de schrijver gemeen lijkt te hebben, raakt aan de drank en de drugs. Zo hevig, dat hij het zelf beseft en besluit er iets aan te gaan doen als de weegschaal wel heel veel kilo's aangeeft en zijn zoon er commentaar op geeft.
Hij gaat voor vrienden een oude hond naar hun huis in Amerika brengen. Het beest was te oud om te mogen vliegen. Veel ervaring met honden heeft hij niet, eigenlijk houdt hij helemaal niet van dieren. Hij vaart met een vrachtboot de oceaan over en wil een auto huren om naar Los Angeles te rijden. Als hij van een oudere dame een mooie auto denkt te kunnen huren blijkt, dat zij die auto niet wil verhuren, maar wil betalen, als de auto naar haar zoon in LA wordt gereden. Dat is een aanbod, dat hij niet kan weigeren, want geld heeft hij even niet, omdat zijn ex al zijn rekeningen heeft geblokkeerd.
Hij voelt zich heel zielig en bij allerlei avonturen, die hij met auto en hond beleeft, wordt dat alleen maar erger.
Hoewel: er ontstaat een band tussen hem en Roadie, de hond.
Hij ontmoet bijzondere mensen en raakt een paar vooroordelen kwijt. In LA wordt hij verrast door de manier waarop hij wordt verwelkomd.
Gezellig, goed leesbaar boek voor tussendoor.

Boek 32: Eindspel

Schrijver: Isa Maron
Jaar van publicatie: 2016
Uitg. The House of Books
serie De Noordzeemoorden #4

Voor de vorm zijn ook in dit boek een paar moorden gepleegd, die opgelost moeten worden door de overbezette (en vaak oververmoeide) politie. Twee bejaarden zijn door in hun huis aangetroffen. Met veel geweld zijn ze vermoord.
De politie heeft het erg druk met het oplossen van dit misdrijf, maar in deel vier van de serie De Noordzeemoorden gaat het toch vooral om de zoektocht naar de zus van Kyra, Sarina. Het spoor leidt naar Engeland, maar ook naar Zweden, waar de zus van Vincent Demsterwold, Carla, woont. Zij is naar Zweden gevlucht om uit de buurt van haar familie te zijn.
Steeds meer komt aan het licht over de netwerken van belangrijke en bekende personen, die zich schuldig maakten of maken aan kindermisbruik, elkaar de hand boven het hoofd houden en beschermen.
Kyra onderzoekt waar vrouwen gevonden zijn van wie de identiteit niet eerder kon worden vastgesteld. Ze zijn aangespoeld op stranden in diverse landen. Er lijkt een patroon in te vinden te zijn.
Ze heeft inmiddels een relatie met Tom, die haar helpt met haar zoektocht.
Maud krijgt het nog moeilijker in dit deel dan in de vorige. Het gevaar en de dreiging komen nu ook voor haar wel erg dichtbij.
Razend spannend, maar eigenlijk te gruwelijk voor woorden.
Dat zegt ook de schrijfster in haar nawoord: ook zij werd soms misselijk va haar eigen teksten. Ik kan het me voorstellen.

Boek 31: Ritueel

Schrijver: Isa Maron
Jaar van publicatie: 2015
Uitg. The House of Books
Serie: De Noordzeemoorden #3

Kyra woont vlakbij een huis, waar in de tuin een hoofd wordt gevonden. Als er meer gegraven wordt, komen er nog meer hoofden te voorschijn. Natuurlijk volgt ze de gebeurtenissen op de voet. Maud Mertens leidt het politieonderzoek.
Intussen gaat het zoeken naar de zus van Kyra ook verder. Sporen leiden naar netwerken van kindermisbruikers. Niels stort zich erop, maar wordt door Maud steeds terechtgewezen: hij zou aan tunnelvisie leiden en zich te snel een oordeel vormen.
Alle positieve dingen die golden voor de eerste twee delen van deze serie zou ik hier kunnen herhalen. Alleen het einde was teleurstellend: het boek eindigde niet, het hield gewoon op. Je was bijna verplicht meteen in deel vier te beginnen. Gelukkig stond dat al op mijn e-reader.

Boek 30: Iets ouds en iets blauws

Schrijver: Katie Fforde
Jaar van publicatie: 2016
Uitg. Meulenhoff Boekerij bv. Amsterdam
Vert. Eefje Bosch
Oorspr. titel: A Vintage Wedding (Century, 2015)
Bookchoice

Soms heb je zin in zoetigheid. Maar al even vaak krijg je dan een teveel aan zoete stof. Dat was bij mij het geval bij het lezen van Iets ouds en iets blauws. Wat een oppervlakkigheid, wat een overdaad aan opwinding over niets.
In een dorp in de Cotswolds wonen 'alleen maar' ouderen, alleen een moeder van twee kinderen is in het dorp achtergebleven. Gelukkig komen Beth en Rachel ook naar het dorp en de drie dames sluiten vriendschap. Ze besluiten zich in te zetten voor het opknappen van het dorpshuis, dat er nu donker en vervallen uitziet, maar dat best dienst kan doen voor feesten en partijen. Ze starten een bedrijfje voor de organisatie van bruiloften. De eerste bruiloft is al op zeer korte termijn, van een boerendochter uit de buurt. Daarna volgt de bruiloft van de zus van Beth.
Aan het eind van het boek zijn er nog drie bruiloften aanstaande: die van de drie dames zelf. Boeiend! Had echt niemand verwacht. Toch?
Daar komt dan nog bij, dat het boek erg slecht vertaald is: super Engelse gebruiken kan je niet zomaar in het Nederlands vertalen. Voorbeeld: chocoladerepen kan je misschien eten als nagerecht, maar beslist niet als pudding. De Severn is een rivier, dus stroomt in het dal van DE Severn. En ga zo maar door. Brrr.

Boek 29: Alleen maar helden

Schrijver: Charles Lewinsky
Jaar van publicatie: 2015
Uitg. Meridiaan Uitgever, Amsterdam
Vert. Elly Schippers
Oorspr. titel: Kastelau (Nagel & Kimche, München, 2014)

Films interesseren me maar matig en de filmindustrie al helemaal niet. Oorlogsboeken vormen niet mijn meest geliefde genre literatuur. Toch las ik dit boek over filmmakers in het Duitsland van WO II. In de eerste plaats omdat ik wat wilde lezen van Lewinsky en dit werk kon bemachtigen.
Het valt me moeilijk er een oordeel over te geven. Ik heb bewondering voor de vorm, waarin dit verhaal wordt verteld.
Een jongen, Samuel A. Saunders, studeert filmwetenschap aan de universiteit van Californië. Het onderwerp voor zijn proefschrift is een Duits acteur, die eerst carrière maakt in Duitsland en na de oorlog, onder een andere naam, in de VS. Zijn professor keurt het werk af, en advocaten verbieden publicatie: het zou de goede naam van de acteur aantasten en volgens de professor waren er niet voldoende bewijzen voor de gebeurtenissen, beschreven in het proefschrift. De student stopt met zijn studie, begint een videotheek met oude films en kan het hoofd nauwelijks boven water houden. Op een dag loopt hij naar de ster, die de acteur heeft gekregen in Hollywoods Walk of Fame, een houweel in de hand, om de ster weg te hakken, waarop de acteur naar zijn mening geen recht had.
Lewinsky gebruikt het door deze man verzamelde materiaal voor zijn boek. Dagboekfragmenten van medewerkers aan de film Lied der Freiheit, interviews met een actrice uit die film, Wikipediafragmenten, antwoorden op vragen, die Saunders, had gesteld, om wat hij gevonden had, te checken. De vele paperassen die Saunders had verzameld lagen door elkaar, waren vaak niet gedateerd en Lewinsky heeft er een logische volgorde in aangebracht.
De filmopnamen begonnen in Berlijn, maar toen de bommen daar te snel vielen, bedachten ze dat 'buitenopnamen' in de Beierse Alpen nodig waren. Het was er in ieder geval veiliger. Toen de oorlog op zijn eind liep, veranderde de film in een verzetsfilm. De Amerikanen trapten er zonder aarzelen in.
Vooral de interviews met Tiziana Adam, vaak met onvolledige zinnen omdat de bandopname slecht was en niet alles verstaanbaar was, waren de moeite waard. Na de oorlog drijft ze een bar in Wiesbaden, waar Saunders haar vele malen interviewde.
Zoals gezegd: de vorm is bijzonder en bewonderenswaardig en leesbaarder dan je zou verwachten. Toch kostte het me moeite het boek uit te lezen. Misschien juist toch door die vorm. Door de vele herhalingen. Ik kan het niet precies zeggen.
Toch vier sterren.

Boek 28: IJskoud

Schrijver: Isa Maron
Jaarvan publicatie: 2014
Uitg. Mistral
De Noordzeemoorden #2

Het vervolg op Galgenveld is zeker zo spannend. Opnieuw veel perspectiefwisselingen, vooral de in beide boeken doorlopende zoektocht naar de verdwenen zus van Kyra maakt, dat je de hele serie achter elkaar wil doorlezen.
Kyra studeert nu, maar ze blijft zoeken naar haar zus. Intussen wordt ze ook nu betrokken bij een misdaad: haar vriendin Sophie past op Jesse, een buurjongetje. Als ze met hem in een kinderboerderij is, verdwijnt Jesse spoorloos. In paniek belt ze Kyra, die bij het jongetje thuis moet gaan kijken. Als hij daar niet is, gaat ze naar Sophie, zoekt in het water, doet verder al het mogelijke, maar de politie moet toch het speurwerk verrichten. Maud Mertens heeft weer de leiding.
Het aantal ingezette politiemensen wordt groter wanneer steeds meer kinderen verdwijnen. Dag en nacht zoeken ze verder en veel tijd om zich met de verdwijning, nu vier jaar geleden, van Kyra's zus bezig te houden, is er niet. Evenmin om zich te bekommeren op de puberdochter van Maud Mertens. Maud blijft haar best doen, maar de dagen zijn te kort.
De zoektocht naar de kinderen levert nauwelijks iets op. Als er dan een doorbraak lijkt te zijn, komt het team te laat. Wel vinden ze sporen van een vrachtwagen, die kort daarvoor van die plek was vertrokken.

Boek 27: Het Rosie Effect

Schrijver: Graeme Simsion
Jaar van publicatie: 2014
Uitg. Luitingh-Sijthoff, Amsterdam
Vert. Linda Broeder
Oorspr. titel: The Rosie effect (Michael Joseph, London, 20140)

Na het lezen van het Rosie project wilde ik het vervolg graag meteen lezen. Het kwam er niet van, tot nu toe. Ik werd niet teleurgesteld: ik vloog door het boek heen, omdat de belevenissen van Rosie en haar niet-zo-gewone vriend Don me weer buitengewoon boeiden.
Het paar woont nu in New York, Don is professor aan de universiteit en Rosie studeert daar. Ze zijn inmiddels getrouwd. Don houdt als altijd de regie van hun leven stevig in handen. Hij kookt, want Rosie kan alleen 'eten klaarmaken'.
Als Rosie vertelt, dat ze zwanger is, slaat Don op de vlucht: het is immers niet gepland? Daar kan hij toch niet tegen?
Hij stort zich op de studie van het zwanger zijn en het kinderen krijgen. Rosie merkt daar niet veel van en steun kan ze ook al niet van hem verwachten. Het huwelijk komt onder grote druk te staan.
Ook nu weer hilarisch, maar zoals het met goede clownerie hoort, ook vol tragiek.