Jaar van publicatie: 2012 (Tekst: 1993)
Eerste uitg. Thijssen: 1923
Uitg. Atheneum-Polak&Van Gennep, Amsterdam
Al vele malen was ik van plan het boek Kees de Jongen te lezen, maar op de een of andere manier kwam het er niet van. Door alles wat ik erover gelezen had, kreeg ik het gevoel, dat ik al bijna helemaal wist, waarover het ging, en dat ik het ook op zijn minst prachtig diende te vinden. Zoiets weerhoudt me dan om het werk ook echt te gaan lezen.
Toen vond ik in de bibliotheek de grafische versie van Dick Matena. Een kloek werk van bijna 500 bladzijden, en zo (letterlijk) zwaar, dat ik zere handen kreeg van het openhouden en optillen. Het lettertype maakte bovendien, dat ik moeite had de tekst te lezen. Minpunten dus.
Het verhaal is duidelijk zeer gedateerd, op de stad gericht, en het vroeg wat voorstellingsvermogen om er van te genieten.
Toch begreep ik alle lof die ik had gehoord wel. Het verhaal tekent goed de sfeer in een gezin zoals dat van Kees. Hij is de zoon van een schoenmaker, en maakt een verwarrende periode in zijn leven door. Zijn reacties daarop zijn door Thijssen prachtig weergegeven. De tekeningen van Matena voegen nog wat toe. Ook hij weet goed de sfeer te treffen. De zorgelijke gezichten. De dromerige momenten. De boosheid. De trots. Het verantwoordelijkheidsgevoel van Kees, dat van alle bladzijden afspatte.
En dan natuurlijk de zwembadpas en de raadselachtige Rosa Overbeek.... Herkenbaar neergezet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten